تدریس خصوصی در دوران کنکور

تدریس خصوصی و دلایل گرایش به سمت آن

تدریس خصوصی از جمله موضوعاتی است که همیشه در نظام آموزشی ما از دوره ابتدایی تا دانشگاه مورد بحث قرار می‌گرفته است. برخی بر معایب تدریس خصوصی پافشاری می‌کنند و برخی بر مزایای آن. در این مقاله سعی داریم کمی در این باره صحبت کنیم.

 برخی تدریس خصوصی را ناشی از افراط و تفریط‌های والدین می‌دانند و آن را از پایه نفی می‌کنند. عواملی چون عدم اعتماد کافی به فرزندان و به خصوص کمبود وقت خود والدین، از جمله مواردی است که خانواده‌ها را به سمت تدریس خصوصی سوق می‌دهد.

تدریس خصوصی، خوب است یا بد؟

در مورد خوب و یا بد بودن تدریس خصوصی حرف‌های بسیاری نهفته است. اگر فرزندی در مقطع ابتدایی در یادگیری درسی مشکل دارد و نیازمند تمرین است، حضور خانواده برای کمک به دانش‌آموز تا حدودی قابل پذیرش می‌باشد؛ اما در مقطع متوسطه به جای پدر یا مادر، حضور معلم خصوصی معقول‌تر به نظر می‌رسد.

آیا تدریس خصوصی در افزایش سطح علمی داوطلب موثر است؟

چند حالت برای داشتن کلاس خصوصی وجود دارد که به آن‌ها اشاره می‌کنیم:

• در گروه اول، دانش‌آموزانی هستند که در یک یا دو درس از نظر علمی ضعیف می‌باشند و اساساً با وجود چند جلسه تدریس و تصحیح و رفع اشکال، رویکرد دانش‌آموز در شب امتحان عوض می‌شود. در واقع ضعف دانش‌آموز در یک درس با داشتن معلم خصوصی حل می‌شود. اما با این شرط که معلم با نگرش گره‌گشایی با داوطلب همکاری کند و کلاس به جلسات طولانی ادامه نیابد و داوطلب به موازات تدریس معلم، تلاش و تکاپوی خود را برای تغییر نگرش به آن درس و تقویت بنیه‌ی علمی و انجام تکالیف و تمارین داشته باشد.
• در گروه دوم از آنجایی که در برخی مواقع بنا به دلایل مختلف امکان پرسیدن اشکالات در کلاس وجود ندارد؛ لذا حضور در کلاس‌های خصوصی جهت رفع اشکال می‌تواند کمکی بهینه برای داوطلب به شمار بیاید تا دانش‌آموز در یک شرایط اختصاصی با حفظ اعتماد به نفس مطالب را بهتر و عمیق‌تر یاد بگیرد و از پرسیدن سوالات خود و درک مطالب، احساس خجالت یا استیصال نکند. معمولاً این روند موجب رشد چشمگیری در سطح علمی داوطلب می‌شود.
• گروه سوم حالتی است که دانش‌آموزان بنا بر دلایل متعدد از جمله اینکه سطح علمی ‌آن‌ها از سطح کلاس بالاتر می‌باشد؛ برخی از انتظاراتشان در کلاس بابت دریافت نکات و مطالب درسی بیشتر برآورده نمی‌شود. در نتیجه در این مواقع خانواده تصمیم به گرفتن معلم خصوصی می‌نماید.
• در گروه چهارم ممکن است حضور دانش‌آموز در کلاس از حوصله‌ی وی خارج باشد و ترجیح می‌دهد که به کلاس خصوصی رود که چنین چیزی توصیه نمی شود؛ مگر در چند جلسه محدود با معلم خصوصی که رغبت داوطلب برای یادگیری را در کلاس فراهم کند. چون اگر این روند ادامه یابد، دانش‌آموز به یادگیری در کلاس عادت کرده و همیشه به امیدِ داشتن یک معلم خصوصی می‌ماند که این امر موجب زمان مضاعف کلاس‌ها در صبح و بعد از ظهر و همچنین هزینه مالی می‌باشد.

در پایان قابل ذکر است که اگر حضور معلم خصوصی موجب کم‌کاری دانش‌آموز در مدرسه و حل تکالیف و از طرفی موجب تکرار تدریس همان مباحث مدرسه شود، بدیهی است که این مسئله در دراز مدت به ضرر داوطلب خواهد شد و توصیه نمی‌گردد.

اما کلاس‌های خصوصی که موجب انگیزه و رغبت بیشتر، تفهیم عمیق تر از درس، یادگیری مطالب و نکات بیشتر و رفع اشکالات درسی می‌شود؛ روندی موثرتر و مفید برای دانش‌آموزان عزیز می‌باشد و معمولاً موجب علاقه‌مندی و کسب نمره‌ی بهتر در امتحانات می‌گردد. لذا در چنین مواردی این امر توصیه می‌شود چرا که نتایج بهتری را به دنبال خواهد داشت.