چند علـت مزمـن شـدن برخـی اختلالات روانـی، جـدی نگرفتن آنهـا در هنـگام بـروز علایـم اولیـه و انکار آنهاسـت.
چند علامت رایــج و مهــمی که اشــاره میکنیــم کــه در صــورت بــروز بایــد هرچــه ســریعتر بـه روانشـناس مراجعـه شـود
ایــن علایم عبارتند از:
- خوردن یا خوابیدن بیشتر یا کمتر از حد معمول
- کناره گیری از افراد
- کناره گیری از فعالیتهای روزمره و همیشگی
- کاهش یا فقدان انرژی، خستگی مداوم
- بی علاقگی، بی حسی، بی انگیزگی
- دردهای بی دلیل و فاقد دلیل جسمانی
- احساس درماندگی و ناامیدی
- مصرف مفرط سیگار
- سوءمصرف الکل و مواد مخدر
- احساسات منفی مزمن و نامعمول مثل گیجی، خشم، دلشوره، ناراحتی، بدخلقی، نگرانی و استرس
- جروبحث و درگیری دائم با دوستان و خانواده
- مشکلات تحصیلی
- تغییرات خلق ناگهانی و مشکل آفرین در زندگی
- شــنیدن صداهــا یــا داشــتن تفکراتــی کــه بــا واقعیــت منطبــق نیســتند.
- تفکر آسیب رسان به خود یا دیگران
- ناتوانی در به انجام رساندن کارهای روزمره
این نشانه ها الزاما در هر فردی علامتـی جـدی بـه شـمار نمـیرود.
پـس بـا داشـتن هـر یـک از آنهـا نبایـد بـه خـود یـا دیگران برچسـب بزنیـم، ولـی چنانچـه ایـن نشـانه ها را دیدیـم بایـد به متخصـص مراجعـه کنیم تـا ارزیابی شـویم و در صورت نیـاز درمـان را هرچـه زودتـر آغـاز کنیـم.
از سـوی دیگر، بایـد بدانیـم کـه درمـان همیشـه بـا مصـرف دارو آغاز نمیشـود.
پـس بـا ایـن نـگاه کـه مایـل بـه مصـرف داروهای روانپزشـکی نیسـتم و شـانس بهبود و شروع درمـان مناسـب را از خـود نگیریـم.
سلـامت روان بـه ما کمــک میکنــد هیجانات مــان را بهدرســتی مدیریــت کنیـم و از زندگـی لـذت ببریـم، حتـی وقتـی مشـکلاتی بـر سـر راهمان وجـود دارد. داشـتن ذهـن و روان سـالم به انـدازه جسـم سـالم مهـم اسـت.